2 comments on “Wojna IV generacji. Wywiad z dr. Rafałem Brzeskim”
Witam. Z dużym zainteresowaniem wysłuchałem wykładu Profesora, ale niejasna jest dla mnie jedna sprawa. Mianowicie Profesor w pewnym momencie wspomniał o kultywacji polskich cech narodowych. Chciałbym prosić o wyjaśnienie o jakie POLSKIE cechy narodowe różniące nas od innych narodów i wartych poświęcenia życia chodzi? Czy opiewaną przez Sienkiewicza szlachecką pogardę dla wiejskich chamów i miejskich łyków kultywowaną do dziś w wielu urzędach? Czy może o magnacką chęć błyszczenia za granicą gubionymi srebrnymi podkowami, podczas gdy ich poddani żarli korzonki na przednówku? A może bezkarnym warcholstwem Kmicica, któremu wybaczono wszelkie winy, gdy przeniósł się ze swoim oddziałem do Prus Elektorskich i tam gnębił miejscową ludność w większości narodowości polskiej? A może zwracanie bacznej uwagi, aby polskie chamstwo nie miało się zbyt dobrze, co znamy ze słów Zagłoby „Co za czasy nastały, że chamy taki przedni miód piją!”? A może o chętne przyjmowanie wiedzy o życiu w Europie opisanym przez Żeromskiego w powieści „O żołnierzu tułaczu”? Przekonajcie mnie o mojej pomyłce, bo w przeciwnym razie Polacy będą przypominać Indian chcących kultywować ich świetne tradycje zdzierania skalpów, rąbania tomahawkiem i strojenie się w pióropusze aby przypomnieć sobie i światu czasy ich świetności.
Pozdrawiam
Andrzej Tanalski
Może takie cechy : wytrzymałość na trudy środowiska i bytowania, żywotność, wojowniczość, odwaga, waleczność, indywidualizm, instynkt współzawodnictwa, poczucie wspólnoty, pracowitość
zawziętość, nieustępliwość, wysokie poczucie godności i honoru, częste uzdolnienia
humanistyczne, matematyczne, artystyczne i rzemieślnicze, zamiłowanie do muzyki, pieśni i
tańca, otwartość, gościnność?
"Nie bój się wrogów - w najgorszym razie mogą cię
zabić. Nie bój się przyjaciół - w najgorszym razie mogą cię zdradzić.
Strzeż się obojętnych - nie zabijają i nie zdradzają, ale za ich milczącą zgodą mord i zdrada istnieją na świecie."
Witam. Z dużym zainteresowaniem wysłuchałem wykładu Profesora, ale niejasna jest dla mnie jedna sprawa. Mianowicie Profesor w pewnym momencie wspomniał o kultywacji polskich cech narodowych. Chciałbym prosić o wyjaśnienie o jakie POLSKIE cechy narodowe różniące nas od innych narodów i wartych poświęcenia życia chodzi? Czy opiewaną przez Sienkiewicza szlachecką pogardę dla wiejskich chamów i miejskich łyków kultywowaną do dziś w wielu urzędach? Czy może o magnacką chęć błyszczenia za granicą gubionymi srebrnymi podkowami, podczas gdy ich poddani żarli korzonki na przednówku? A może bezkarnym warcholstwem Kmicica, któremu wybaczono wszelkie winy, gdy przeniósł się ze swoim oddziałem do Prus Elektorskich i tam gnębił miejscową ludność w większości narodowości polskiej? A może zwracanie bacznej uwagi, aby polskie chamstwo nie miało się zbyt dobrze, co znamy ze słów Zagłoby „Co za czasy nastały, że chamy taki przedni miód piją!”? A może o chętne przyjmowanie wiedzy o życiu w Europie opisanym przez Żeromskiego w powieści „O żołnierzu tułaczu”? Przekonajcie mnie o mojej pomyłce, bo w przeciwnym razie Polacy będą przypominać Indian chcących kultywować ich świetne tradycje zdzierania skalpów, rąbania tomahawkiem i strojenie się w pióropusze aby przypomnieć sobie i światu czasy ich świetności.
Pozdrawiam
Andrzej Tanalski
Może takie cechy : wytrzymałość na trudy środowiska i bytowania, żywotność, wojowniczość, odwaga, waleczność, indywidualizm, instynkt współzawodnictwa, poczucie wspólnoty, pracowitość
zawziętość, nieustępliwość, wysokie poczucie godności i honoru, częste uzdolnienia
humanistyczne, matematyczne, artystyczne i rzemieślnicze, zamiłowanie do muzyki, pieśni i
tańca, otwartość, gościnność?